Bonensoep

De tapas werden opgediend in 3 gangen: als voor- en hoofdgerecht en tenslotte als dessert. Ik miste een grote bak sla, maar er was aan keur aan hapjes. Sommige meer en andere minder geslaagd. De oester liefhebbers konden hun hart ophalen, ik was niet de enige die ze liet staan. Verder bestond het buffet uit veel Manchego kaas, droge Serrano ham met meloen, chorizo, lekkere gebakken aardappeltjes, onsmakelijke aardappel tortilla (de mijne is beter), lekkere knoflook champignons, lekkere spinazie, gemarineerde ansjovis, knoflook garnalen, Albondigas picantas die niet zo pikant waren en Merquez.

De maaltijd werd afgesloten met een grote schaal met daarop verschillende zoetigheden. Chocolade mousse, chocoladebrokken met hazelnoten, verschillende soorten sorbet, slagroom en vier stukken van een tequilacake, waar met name de mannen nogal over te spreken waren. Een maaltijd met een wisselende kwaliteit, maar gezellig.

 

Aangezien ik even "tussen camera's" zat, zijn deze foto's gemaakt met mijn mobieltje.
Ik heb mijn bordje lekker vol geschept en heb even niet aan "de lijn" gedacht.

Een van de redenen waarom we deze keer in Rome voor een appartement gekozen hebben is dat ik wilde koken. Ik zie altijd zulke lekkere dingen in de Italiaanse winkels en die wil ik ook allemaal proberen, dus dit keer geen hotel. Ik droomde van een appartement vlak bij het Vaticaan met een ruime keuken waar ik mijn creativiteit de vrije hand kon geven. Dat lukte niet helemaal. Dat appartement vlak bij het Vaticaan lukte wel maar zoals op bovenstaande foto te zien is, was het keukentje niet om over naar huis te schrijven. Geen oven, zelfs geen magnetron, maar wel twee elektrische kookplaten. Toch is het gelukt om lekker Italiaans te koken, met de lokale ingrediënten en wat improviseren.

Hier zie je Melanzane al Parmigiano: gebakken aubergine met parmezaanse kaas en een gemengde salade met tonijn en Gnocchi. De Gnocchi heb ik kant en klaar gekocht, en later opgebakken, de Melanzane heb ik helemaal zelf gemaakt. De Italiaanse aubergines zijn zo lekker, veel lekkerder dan die in Nederland. Ze zijn zachter van textuur en voller van smaak. Zo kan ik wel dagelijks aubergines eten! Met het restant van de tonijn van de Vitello Tonnato heb ik tonijnsalade gemaakt.

In mijn "Zijn Wij Dat?" blog kan je lezen hoe ik mijn camera verloren heb. Ik heb dus geen foto's van de eerste dagen Rome en dus ook niet van onze maaltijden. Gelukkig heeft Ruud nog een paar actiefoto's gemaakt van sommige  maaltijden. De eerste dag Rome kookte ik overigens niet zelf. Wij zijn naar een restaurantje gegaan, niet ver van ons appartement, waar ik een oud Romeins gerecht gegeten heb: macaroni con ceca: Macaroni met erwten en kapucijners. Voedzaam, maar niet iets dat ik nog een keer zal bestellen. Hier boven ben ik bezig met de Vitello Tonnato: kalfslapjes met tonijnmayonaise, op een bedje van sla.

Een paar weken geleden ging ik lunchen met een collega bij een eetgelegenheid verbonden aan de sportschool annex zwembad, vlak bij het werk. De kaart zag er veelbelovend uit en wij kozen voor een spinaziesalade met mozzarella, geroosterde paprika en gedroogde tomaat. Ik had gewaarschuwd moeten zijn toen de serveerster aan de kokkin vroeg: hebben we wel spinazie? Wat wij kregen was een bord vol spinazie en ijsbergsla met van die ordinaire, kleine mozzarella bolletjes (ik wil wedden uit zo'n kuipje van Santa Lucia) en twee stukjes geroosterd Turks brood in een bord met op de bodem vieze, zure goedkope nep balsamico. De gedroogde tomaten waren op, dus kregen wij "extra" verse tomaat. De geroosterde paprika kwam uit een pot. Wat een teleurstelling, en dat voor 7,50!

Later heb ik thuis de salade gemaakt zoals deze hoort te zijn: verse spinazie, buffelmozzarella, halfdroge tomaat, verse geroosterde paprika, pijnboompitjes (even geroosterd voor een betere smaak) en afgemaakt met een dressing van echte Italiaanse balsamico en eersteklas Italiaanse olijfolie uit Toscane. Dan is zo'n spinazieslade heel erg lekker, die van deze sportschool is dat niet.