Bonensoep

Het is weer Aspergetijd. Dus eten wij regelmatig Asperges. Hierboven een foto van een Aspergetaart, die ik gemaakt heb aan de hand van een recept uit de Volkskrant. Er zat wel heel veel roomboter in (één pakje), maar misschien juist daardoor, erg lekker! Hier kan je het recept vinden.

Er zijn weinig vliegtuigmaatschappijen die echt het belang van goed voedsel inzien. Misschien als je businessclass vliegt dat je wat behoorlijks krijgt, maar meestal is het prut. Maar er zijn uitzonderingen. Ik bewaar hele goede herinneringen aan Lufthansa. Prima service en uitstekend voedsel (maar vliegen niet rechtstreeks vanaf Schiphol) en daar voeg ik nu Turkish Airlines aan toe. Op de korte vlucht van Antalya naar Istanbul (een uur) werden we door zeer efficiënte stewardessen bediend. (Die van de heenvlucht waren nogal onhandig en vergaten een paar rijen passagiers te bedienen tot er gereclameerd werd.)
Het was een echte lunch. Een fors broodje gezond (vergelijk dit broodje eens met de miezerige bolletjes van de KLM op deze site), een bakje vruchtenyoghurt en mineraalwater. Daarnaast kregen we nog koffie of thee. Het broodje was prima. Niet bijzonder, maar zeker niet slecht.
Eenmaal aangekomen in Istanbul moesten we nog wel twee uur zien door te brengen. Eenmaal in het vliegtuig, werden we weer verrast met een prima avondmaaltijd. Het is geen restaurant eten, maar gewoon goed vliegtuig voedsel. Een warm broodje, en een aantal bakjes, een metalen bestek het gebruikelijke bekertje mineraalwater en een klein flesje Turkse wijn.
Ik had gekozen voor de zalm (een vegetarische keuze was er niet, jammer) met wortel en courgette. Er was een pittige tomatensalsa met hummus, chocoladevla, crackers met boter en kaas, plus het eerder genoemde brood, water en wijn.

Na een voorspoedige vlucht kwamen we aan in Amsterdam. Ik ben nog wel even op de weegschaal gaan staan, zou ik echt aangekomen zijn? Met een zucht van verlichting stapte ik er af. Geen grammetje erbij! Dankzij de salades denk ik dan maar.

De dag begon zoals gewoonlijk met een stevig ontbijt: volle yoghurt met honing, kaas met verse kruiden en twee broodjes. Er bij maar niet op de foto, sterke zwarte Turkse thee uit de samovar. Vooral de Turkse yoghurt is een feest, er is ook geen dag voorbij gegaan zonder yoghurt. Ik denk overigens wel dat het vetgehalte wat hoger is dan de yoghurt waar ik thuis de dag mee begin. Natuurlijk moest er ook weer geluncht worden. het was zelfs een doorlopende grap, als de gids het programma voor de dag  vetelde, riepen wij "en voor de lunch......."
Die lunch was duidelijk belangrijk. Wij zijn natuurlijk niet gewend om dagelijks warm te lunchen en zeker niet zo overvloedig als op deze reis. Er werd weer eens geluncht in wat ik een vreetschuur noem: een groot - op zich niet lelijk - houten gebouw gericht op zoveel mogelijk toeristen in zo kort mogelijke tijd volstoppen. Er was dus weer een buffet.
Vandaag begon ik met soep met daarna een keuze uit het saladebuffet.
Als dessert koos ik een stuk amandeltaart.Ik heb wel eens betere amandeltaart gegeten. Deze was overwegend zoet. Nu de reis tegen het einde loopt wordt ik wat matiger in mijn keuzes. Zo langzamerhand weet ik het wel, het eten komt toch vaak op hetzelfde neer.

Daarom koos ik in Antaya eens wat anders, verse kruiden met een yoghurtsausje. Op mijn bord liggen dille, basilicum, selderij, munt en rucola.
Er was weinig dat mij aantrok bij het avondbuffet, dus heb ik het gelaten bij cacik (yoghurt met komkommerstukjes) en gebakken aubergine.
En als dessert, voor de laatste keer cakejes in suikerstroop. Morgen vliegen we terug naar Amsterdam. Eerst van Antalya naar Istanbul om daarna van Istanbul naar Amsterdam te vliegen.

Na het ontbijt, dit keer met twee soorten feta, vertrokken voor Efese en Pamukkale. (Het reisverhaal is te volgen via zijnwijdat hier doe ik alleen verslag van mijn maaltijden.) Na de bezichtiging van Efese werd er een omweg gemaakt voor een - volgens onze gids - heel speciaal restaurant. En ik moet zeggen, het eten was eenvoudig maar lekker.
De specialiteit van het huis was de appelmarmalade en een dikke, vette, boterige yoghurt. Niet te koop in potjes, omdat het niet houdbaar is, het wordt iedere dag vers gemaakt. Het is een heerlijke, zoete combinatie die als voorgerecht gegeven wordt met brood.
Hierna kregen wij diverse soorten pide: brood met beleg van kaas en kruiden en lamsgehakt.
Dit werd gevolgd door rijst met kebab.

Het dessert was een appeltje. Ik heb dat voorbij laten gaan, daar stond mijn hoofd niet naar.
's avonds kwamen wij na een vermoeiende dag (twee belangrijke bezienswaardigheden) aan bij ons hotel in Pamukkale. na ons even opgefrist te hebben konden wij meteen aanschuiven voor het avondeten.
Gemengde salade, olijven, rode koolsla, rucola, aybergines, een gevulde paprika met rijst, erwtjes met champignons (die niet lekker waren) en yoghurtdressing.
Als hoofdgerecht koos ik voor vegetarische frikandellen van couscous met kruiden, gebakken aubergine met tomaat, brood en feta. Als je zo overvloedig luncht eet je vanzelf 's avonds minder. Ook bij het dessert heb ik mij ingehouden.
Nou ja, ingehouden..... ik moest natuurlijk wel de diverse soorten gebak uitproberen en vergelijken. Je ziet hier: cake met maanzaad en jam, chocoladepudding met cocos (flauw) chocoladecake(donker, maar flauw), amandelcake, en een stuk lekkere donkere cake met noten. Daar was helaas niets meer van over anders had ik vast nog een stukje gehaald.  Het Iqbal de Luxe Hotel in Istanbul is nog steeds winnaar. Weinig ambiance, maar heerlijk voedsel.

De dag begint zoals gewoonlijk met een stevig ontbijt van heerlijke Turkse Yoghurt met honing, een kop sterke thee, feta, komkommer en tomaat. Thuis volsta ik gewoonlijk met cruesli met yoghurt, een glas sinaasappelsap en koffie, maar in Turkije doe je zoals de Turken en dat bevalt prima.
Nadat we een bezoek gebracht hebben aan de bovenstad van Pergamon gaan we eerst lunchen alvorens de benedenstad, het Asklepieion bezocht wordt. Ook dit keer was de lunch in buffetvorm. Zo'n buffet is een vreselijke verleiding, ik wil altijd alles proeven en de neiging om te veel te nemen is dan ook sterk. Maar ik ben goed opgevoed en ik heb netjes mijn bordje leeggegeten. Hierboven mijn voorgerecht: in filodeeg gefrituurde feta (börek), Gebakken aubergine met tomaat, een gepaneerd en gefrituurd rijstrolletje met kruiden (een dolmas zonder druivenblad) en een met gekruide rijst gevulde paprika.
De hoofdschotel bestond uit spinazie, gebakken aubergine, witte bonen, gemengde sla, groenten uit het zuur (zout-zuur), falafel (!) en een onbestemd, niet lekker frikandelletje. Ik heb het na een hapje laten liggen.
Het toetje was een heerlijke sappige sinaasappel, twee gebakken cakejes met suikerstroop en een lepeltje gele rijstpudding die nogal waterig was, net als de cakejes. Ik heb tijdens deze reis wel eens betere gegeten!
Na een hele dag lopen over opgravingen heb je 's avonds best trek. Aangezien wij al overvloedig lunchen, beperk ik mij 's avonds vaak tot salades. Lekker en gezond. Hierboven zie je: gekruide feta, olijven, uiensla, gehakte groene kruiden (selderie, rucola, munt, basilicum) gewone gemngde sla (komkommer, tomaat, sla) en yoghurt.
Het hoofdgerecht was spinazie, verse patat (eigenlijk in repen gekookte aardappel die daarna gebakken was in olijfolie) en twee soorten volle yoghurt, met kruiden en naturel, heerlijk!
Het dessert bestond uit diverse soorten gebak: twee kleine plakjes heerlijke chocoladecake met cocos, een zandtaartbodem met iets chocoladeachtigs, dat erg zoet was, een stukje amandeltaart en een stukje baklava. Ik heb een van de plakjes chocoladecake aan Ruud gegeven ik snoep te veel!