29 maart 2009
Pasta!
19:28 | 
Gepost door
Boontje
Vandaag voor het eerst zelf verse pasta gemaakt. Hier zie je hoe de pasta mijn nieuwe (Aldi) pastamachine uit komt. Het recept voor de pasta kwam uit mijn nieuwe Triodos kookboek: Vegetaranian. Een prachtig kookboek met heerlijke recepten. Het soort kookboek dat je meteen vlees laat vergeten.
Nadat je de tagliatelle gemaakt hebt, moet die een uur drogen. Hier zie je hoe mijn tagliatelle droogt.
Om hier te eindigen: op mijn bord met een tomatensaus van verse "tasty tom" tomaten. Heerlijk!
22 maart 2009
Japans Restaurant AN
Gisteren vierden wij ons 36 jarig huwelijksfeest. Dat deden wij met een lekker etentje bij AN. Een van onze favoriete Japanse restaurants. Het eten is er over het algemeen smakelijk en er heerst een prettige sfeer. AN doet qua sfeer niet echt Japans aan, het is een Nederlands/Japans (of Japans/Nederlands) restaurant. Dat merk je ook aan sommige gerechten. Wij begonnen met Misosoep, gevolgd door sashimi. Een keuze van drie soorten rauwe vis (zalm, heilbot en tonijn) met geraspte Daikon, wasabi en sojasaus.
Na de sashimi, die goed van smaak was, had ik gekozen voor vis. Zalm teriyaki met garnalen, rijst, pickles en sla.
De garnalen waren verpakt in een knapperig korstje, de zalm gemarineerd en geserveerd met Teriyaki saus (soja, mirin, suiker, gember). De salade was zoals altijd met een soort mayonaisesaus. Ik verbaas mij daar altijd een beetje over. De eerste keer dat ik in een Japans restaurant een salade kreeg bij mijn menu, was in het Okura. Ook daar krijg je dit soort saus bij de salade. Ik denk dat dit komt omdat Japanners van origine voornamelijk zeewier eten en een salade van ijsbergsla eigenlijk een westerse aangelegenheid is. De saus bij de garnalen was dat ook: een variant op ravigottesaus, zonder kappertjes maar met dragon. Het bolletje aardappelsla had voor mij niet gehoeven. Het was nogal onbestemd van karakter, een plukje zeewier had ik lekkerder gevonden. Ik heb het ook laten staan, misschien geeft dit een signaal dat het niet zo'n geweldige keuze is. Hierna kwam het dessert:
AN biedt een keuze uit vijf soorten ijs waarvan ik er drie gekozen heb: groene thee ijs, zwart sesamzaadijs en rode bonen ijs. Je denkt bij ijs niet direct aan groene thee, of zwart sesamzaad. Om over rode bonen maar te zwijgen, maar dit is heerlijk ijs en een prima afsluiting.Op naar de volgende 36 jaar!
18 maart 2009
Neerlandia!
De laatste dag van ons verblijf in Limburg zijn wij gaan eten bij Chinees restaurant Neerlandia. De naam is alleen al een reden om eens te gaan kijken. Het is een Chinees wokrestaurant met vriendelijke bediening en dito prijzen. De eigenaaren komen uit China. Niet Hong Kong, maar 400 KM verwijderd van Shanghai, het Chinese platteland.
De maaltijd begon met een bordje kippensoep, gevolgd door een oliebol met een stukje (varkens)vlees en een stukje "pangsit". Het was een z.g. "Wok of Teppan" maaltijd. Je mag zelf kiezen wat je wilt eten en de kok maakt dat voor je klaar waar je bij staat. Het restaurant is dus niet verantwoordelijk voor de vreemde keuzes die wij gemaakt hebben.
Na de soep koos ik voor lamskarbonaadjes en garnalen van de grillplaat, klaargemaakt met knoflook, sojasaus en peper. Bij mij is een maaltijd nooit compleet als er geen groenten bij zijn, dus hierna koos ik voor deze gewokte groenten met tausi knoflooksaus.
De maaltijd werd afgesloten met een zelf samengesteld chocolade/vanille ijsje met ananas en chocoladesaus.
Al met al hebben we lekker gegeten voor weinig geld. Geen haute cuisine, maar wat wil je met een rekening die (Inclusief wijn en bier) beneden de 50 euro bleef!
Labels:
Chinees,
Dagelijks eten,
Desserts,
Hoofdgerechten,
Restaurants,
Teppan.,
Uit eten,
Voorgerechten,
Wok
|
0
reacties
9 maart 2009
Chez Maman
Mijn moeder is tachtig, maar ze kookt nog als de beste. Zaterdag hebben wij bij haar gegeten. Wij kregen salade caprese, een ovenschotel van aardappel met gehaktfantasie en een heerlijke ananastaart met verse ananas. Wat je noemt oude mensen eten :-)
6 maart 2009
Restaurantweek: Freud
Donderdag was Freud aan de beurt voor een bezoekje. Een restaurant dat al een tijdje op mijn verlanglijstje stond vanwege de opgetogen verhalen van collega's en het sympathieke doel van het restaurant. Mensen die meer willen weten moeten maar op de link in de titel van deze posting klikken. Het werd een onvergetelijke avond, maar niet zoals wij verwacht hadden, daarover straks meer. Eerst het eten! Het begon met een voorgerecht van drie mosselschelpjes: mosselen met verschillende "vullingen" van dille, mierikswortel, prei, salie en mul met gerookte lamsham en bietjessla. het werd gevolgd door een smakelijk tussengerecht bestaande uit een aardappelsoepje met truffelpasta en limoen, kervel en knoflookolie.
Het menu bestond overigens niet uit 5 gangen (zoals aangekondigd door Freud op de website van DiningCity), maar vier. Een extra'tje want de afspraak is dat de deelnemende restaurants aan de restaurantweek drie gangen voor 25 euro serveren. Na de soep kwam het hoofdgerecht:
Reebiefstuk, aardappelrouleau (een soort taartje van aardappelpuree met een korstje van dun geschaafde wortelplakjes), een "gemarineerd" spitskoolblaadje met daarin broccolimousse en een calvadossaus. Ter afsluiting heerlijke Chocoladetaart en chocolademousse met gestoofde peer.
Een lekkere chocolademousse met kleine stukjes noot, een goede chocoladetaart en een (wat minder) peertje en cranberry's. Tevreden verlieten wij de zaak. Tot wij thuis kwamen: daar werd Ruud acuut ziek. Heftig braken, diarree etc. Voedselvergiftiging! Hij had een mossel die hij taai vond aan de kant gelegd en die is hoogstwaarschijnlijk de boosdoener. Een nare afsluiting van een op zich een aardige avond. Ik denk niet dat we weer zo snel naar Freud zullen gaan, Ruud is nog steeds trillerig van gisteren en dat niet van ontroering!NB: ik ben net gebeld door Freud naar aanleiding van mijn opmerking op de site van diningcity. Ze waren geschokt. Het is de eerste keer, iets dergelijks is hen nog nooit gebeurd en zij wilden laten weten dat zij het vreselijk vonden. De mosselen worden van het menu gehaald.
3 maart 2009
Restaurantweek: Indrapura
Gisteren begon de restaurantweek. Een evenement georganiseert door Diningcity.com. Gedurende de restaurantweek kan je in 174 Amsterdamse restaurants een drie gangen menu proeven voor 25 euro. Echte sterrenrestaurants zoals het Okura, La Rive en de Kersentuin vragen 35 euro. Een buitenkansje voor mensen die net zoals wij, graag iets willen proberen zonder de angst met een volle buik, maar met een lege portemonnee thuis te komen. Jammer genoeg waren de echte sterren restaurants al volgeboekt, dus geen Le Garage of Sophia, maar Indrapura.
Ruuds keuze.
Het voorgerecht was een gestoomde loempia met kip en bamboescheuten en Hoi Sin saus, een prima combinatie. Het gerecht deed eerder Chinees dan Indisch aan, maar zeer smakelijk. Het werd gevolgd door een kleine rijsttafel met Ajam Setan, Babi Ketjap, Asinan, een gebakken maispasteitje (eigenlijk een soort oliebol met mais), Sambal goreng tempé, Saté Babi met pindasaus, Nasi Poetih en Nasi Koening.
Teveel voor een bord, dus verdeelde ik het over twee borden. Op het tweede bord zie je de gekruide aardappeltjes. Het enige onderdeel dat mij niet kon bekoren. Voorgekookte mini krieltjes uit een pakje met kruiden. Dat kan ik zelf veel beter!
De maaltijd werd afgesloten met een "limoen ijsje". Het was absoluut ijs, maar van een ongebruikelijke consistentie. Ik zag dat onze buren het ijsje lieten staan. Het was ook nogal hard en taai en omhuld door een onbestemd laagje van het een of ander op een bodem van een dun plakje cake.
Ik heb nog aan de ober gevraagd of hij wist waar het ijs van gemaakt was en wat dat laagje er omheen was. Hij wist het ook niet en dat is jammer. Het was lekker fris na de maaltijd die best af en toe pittig was, maar ook weer niet té. Het was al met al een geslaagde kennismaking.
En nog is de koek niet op, want vrijdag gaan wij naar Restaurant Freud. Mijn keuze.
Ik verheug me nu al!
Ruuds keuze.
Het voorgerecht was een gestoomde loempia met kip en bamboescheuten en Hoi Sin saus, een prima combinatie. Het gerecht deed eerder Chinees dan Indisch aan, maar zeer smakelijk. Het werd gevolgd door een kleine rijsttafel met Ajam Setan, Babi Ketjap, Asinan, een gebakken maispasteitje (eigenlijk een soort oliebol met mais), Sambal goreng tempé, Saté Babi met pindasaus, Nasi Poetih en Nasi Koening.
Teveel voor een bord, dus verdeelde ik het over twee borden. Op het tweede bord zie je de gekruide aardappeltjes. Het enige onderdeel dat mij niet kon bekoren. Voorgekookte mini krieltjes uit een pakje met kruiden. Dat kan ik zelf veel beter!
De maaltijd werd afgesloten met een "limoen ijsje". Het was absoluut ijs, maar van een ongebruikelijke consistentie. Ik zag dat onze buren het ijsje lieten staan. Het was ook nogal hard en taai en omhuld door een onbestemd laagje van het een of ander op een bodem van een dun plakje cake.
Ik heb nog aan de ober gevraagd of hij wist waar het ijs van gemaakt was en wat dat laagje er omheen was. Hij wist het ook niet en dat is jammer. Het was lekker fris na de maaltijd die best af en toe pittig was, maar ook weer niet té. Het was al met al een geslaagde kennismaking.En nog is de koek niet op, want vrijdag gaan wij naar Restaurant Freud. Mijn keuze.
Ik verheug me nu al!
Abonneren op:
Posts (Atom)
About Me
.JPG){kind=small}
- Boontje
- Ik maak al jaren lang foto's van mijn maaltijden. Het leek me leuk om er nu eens wat bij te schrijven. Dus niet alleen de foto's, maar ook waar ze gemaakt zijn en wat er op het bord ligt. Dit blog gaat hoofdzakelijk over eten. Over dat wat ik gegeten heb, dat wat ik nog wil eten en meer. Het is geen recepten blog!